Isengard
Isengard was een groot fort van Isildur van Gondor dat bestond uit onverwoestbaar steen. Orthanc was de toren die in het centrum stond Het lag in Rohan aan de rivier de Isen. Hier lag het erg strategisch. Het heeft een grote tuin met veel bomen. Stadhouder Beren gaf de sleutels van Orthanc aan Saruman. De Tovenaar liet alle bomen stuk voor stuk laaten omhakken om plaats te maken voor zijn fabrieken.
Deze troepen werden gesymboliseerd met De Witte hand.
Geschiedenis[]
Isengard werd gebouwd is de Tweede Era in opdracht van de Númenoreaan Isildur. Het werd gebouwd om de toren Orthanc heen. Samen met Aglarond moest het Rohan bewaken, en vooral de Isen. Het lag ten westen van Gondor. De IJzeren toren lag ook in de buurt van het Fangornwoud. De rivier de Isen begon in Methedras, in de Nevelbergen. Het werd bewaakt door de muur die de Ring van Isengard werd genoemd. In het noord-oosten van fort waren de Poorten van Isengard gebouwd. In Isengard groeiden veel planten en bomen. Orthanc stond precies in het midden van het fort.
Aan het begin van de Derde Era werd het fort verwaardeloosd en gegeven aan de mensen van Rohan door Cirion, de twaalfde Stadhouder van Gondor. Het werd bewaakt door een klein groepje Dunlendings, dat er ging wonen.
Heerschapij van de Dunledings[]
Saruman, lopend in Isengard
Tijdens de regeertijd van Koning Déor van Rohan ging het fout. Dit kwam omdat het kleine groepje Dunlendings was uitgegroeid tot een heel grote stam, dat zich tegen Rohan keerde. De Dunlendings terroriseerden de omgelegen gebieden. Déors zoon Gram werd na de dood van zijn vader koning en het hield maar niet op. Helm Hamerhand, zoon van Gram trok, toen hij koning was, ten strijde tegen de Dunlendings, met als leiders Freca en zijn zoon Wulf. De Rohirrim wonnen en bewaakten het fort verder voor Rohan.
De Komst van Curunir[]
Stadhouder Beren, de negentiende Stadhouder van Gondor, gaf Isengard aan Saruman, hoofd van de Istari, als woonplaats. Vanaf dat moment stond het dal waar het fort in lag bekend als Nan Curunír, de vallei van Curunir. Saruman hielp aan het begon de Rohirrim, maar stopte daar snel mee en begon voor zichzelf.
De Oorlog om de ene ring[]
De aanval van de Enten
Tijdens de Oorlog om de ene ring liet Saruman Zijn Orks diepe groeven graven om daar Uruk-Hai te scheppen, waarmee hij Rohan aanviel. Ook liet de Istari grote delen van het Fangornwoud kappen als brandstof. Boombaard, leider van de Enten, vond het genoeg worden en viel met een leger Enten en Huorns Isengard aan, wat door hen werd gewonnen. Ze vernietigden delen van de muren en braken de dam, waardor de Isen door het hele fort liep. De Ent kreeg hulp van twee Hobbits: Merijn Brandebok en Peregrijn Toek. Saruman zat opgesloten in zijn toren en werd bewaakt.
Merijn Pepijn ontvingen Théoden, Koning van Rohan, Gandalf en Aragorn II. Curunir moest het gezelschap tewoord staan, maar joeg hen al snel met zijn hulpje Gríma Slangtong, die hen bekoogelde met de Palantír die in Orthanc lag.
Na de Oorlog om de ene ring wist Saruman Boombaard zo ver te krijgen hem te laten gaan.
De Vierde Era[]
Aan het begin van de Vierde Era plantte Boombaard weer velen bomen. Ook werd het fort herbouwd en werd het weer een belangrijk deel van het rijk van Gondor onder Aragorn II.